Over ADHD bij volwassenen en de voordelen van natuur en paarden coaching
Over ADHD (en ADD) bestaan een hoop (voor)oordelen en fabels. Mensen zien een druk jongetje voor zich, stuiterend door de kamer of het klaslokaal. Of iemand die constant in de weer is en honderduit praat. Of juist een dromer, iemand die in zichzelf gekeerd voor zich uit staart, ‘een beetje autistisch’ is zelfs (zie mijn vorige blog als je hier meer over wilt lezen). Of een echte chaotische professor, die z’n bril zoekt terwijl die op z’n hoofd staat. Al deze beelden kunnen kloppen, maar het hoeft natuurlijk niet.
Over AD(H)D bij kinderen en jongeren is al heel veel bekend en zijn er ook een hoop mogelijkheden en hulpmiddelen om ze te ondersteunen in hun ontwikkeling, op school en/of thuis. Er wordt veel over gesproken en geschreven, positief en negatief, maar het beeld wordt in ieder geval steeds genuanceerder en het taboe is er intussen wel af. Over AD(H)D bij volwassenen (en ouderen!) wordt in mijn ogen minder gesproken en is nog niet zoveel algemeen bekend. Of ‘dan heeft men de sticker, en dan?’, of ‘zo ben ik nou eenmaal’. Een pilletje is vaak niet de (gewenste) oplossing. Zowel de impact alsook de behandelmogelijkheden van ADHD worden vaak erg onderschat, zelfs in de GGZ. Daarom, én vanwege de voordelen van natuur en paarden coaching voor deze doelgroep, wijd ik er deze blog aan.